ΕΠΙΤΑΓΗ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL)

1370/2010 ΜΠΡ ΑΘ ( 508987)


(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ , ΔΕΕ 2010/446 , ΕΕΜΠΔ 2010/468) Αίτηση αναστολής της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης από διαταγή πληρωμής. Πτώχευση. Διαδικασία συνδιαλλαγής. Έννοια οικονομικής αδυναμίας ως προϋπόθεση για την υπαγωγή του οφειλέτη στη διαδικασία αυτή. Διαδικασία που ακολουθείται από το Δικαστήριο. Αίτηση λήψης προληπτικών μέτρων. Κρίση ότι ο εγγυητής εξακολουθεί μεν να ευθύνεται απεριορίστως, αλλά η κατ΄ αυτού αναγκαστική εκτέλεση αναστέλλεται από την έναρξη της διαδικασίας συνδιαλλαγής και όχι από την επικύρωσή της από το Δικαστήριο. Η απόφαση αυτή εισήχθη στη ΝΟΜΟΣ με επιμέλεια του συνδρομητή μας κου Σ. Σωτηριάδη, δικηγόρου Αθηνών.






Αριθμός Απόφασης 1370/2010

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Παναγιώτα Γιαννακόπουλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14 Δεκεμβρίου 2009, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των αιτούντων: 1) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία "........." και τον διακριτικό τίτλο "......" που εδρεύει στον Ασπρόπυργο Αττικής (θέση ....) και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) ...................... ....., κατοίκου Άνω Λιοσίων ή Διονύσου Αττικής, 3)............, κατοίκου Ιλίου Αττικής, 4) .........., κατοίκου Νέας Πεντέλης ή Χαλανδρίου Αττικής και 5) ....... , κατοίκου Νέας Πεντέλης ή Χαλανδρίου Αττικής, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Εμμανουήλ Χαιρετάκη.

Της καθ`ης η αίτηση: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία "........" που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αθανάσιο Πάντο.

Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 9-11 -2009 αίτηση τους, που κατατέθηκε στην Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης ...../2009 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου 16291/2009, προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο έκθεμα.

Κατά την συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ

Με την υπό κρίση αίτηση οι αιτούντες ζητούν να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδει εις βάρος της η καθής, δυνάμει της υπ` αριθμ. 16591/2009 διαταγής πληρωμής του Δικαστή αυτού του Δικαστηρίου, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 17-10-2008 ανακοπής κατά της από 4-11-2009 επιταγής προς πληρωμή που εμπρόθεσμα και νομότυπα άσκησαν κατά της εκτέλεσης. Με αυτό το περιεχόμενο η αίτηση αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 933 και 938 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσίαν.

Με τις διατάξεις των άρθρων 99-106 του Ν 3588/2007 (Νέος Πτωχευτικός Κώδικας) εισήχθη στο ελληνικό δικαιικό σύστημα ο θεσμός της διαδικασίας συνδιαλλαγής (procedure de conciliation). Σκοπός του νομοθέτη ήταν η πρόληψη της πτωχεύσεως, με το να τεθούν στη διάθεση του οφειλέτη νομικοί μηχανισμοί, αποτρεπτικοί της αναπόδραστα καταστροφικής ρευστοποιήσεως, ώστε οι οικονομικές δυσκολίες να αντιμετωπίζονται κατά τρόπο προσεκτικό, σοβαρό, φαντασία, διαπραγμάτευση, ασφάλεια και διαμόρφωση περιβάλλοντος εμπιστοσύνης μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών. Με την διαδικασία συνδιαλλαγής επιδιώκεται, υπό την εγγύηση της δικαστικής αρχής και με την σύμπραξη των πιστωτών, η ικανοποίηση των τελευταίων μέσω της διάσωσης της επιχειρήσεως, που απειλείται με οικονομική κατάρρευση ή εκείνης που τα δεδομένα της επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν αφήνουν προσδοκία επιβιώσεως, με απώτερους σκοπούς την διατήρηση των θέσεων εργασίας, την προαγωγή του τοπικού κοινωνικοοικονομικού χώρου, όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση και ευρύτερα της εθνικής οικονομίας. Η διαδικασία συνδιαλλαγής δεν είναι παρά μια συλλογική συναινετική διαδικασία που λειτουργεί στα πλαίσια της συμβατικής αυτονομίας. Εντούτοις, προβλέπεται εκ του νόμου τριπλή παρέμβαση δικαστηρίου, υπό την έννοια ότι στα πλαίσια της εκδίδονται τρείς αποφάσεις δυνάμει των οποίων λειτουργεί η διαδικασία συνδιαλλαγής ήτοι η 1η απόφαση η οποία επιτρέπει το "άνοιγμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής "(άρθρο 100 του ΠτΚ) η 2η απόφαση που επικυρώνει ή μη την συμφωνία, που τυχόν θα συναφθεί μεταξύ του οφειλέτη και εκείνων των πιστωτών, που έχουν την πλειοψηφία των απαιτήσεων, με τη συμμετοχή του μεσολαβητή (101 παρ. 1 του ΠτΚ) και η 3η απόφαση που διατάσσει τη λύση της συμφωνίας λόγω μη εκπληρώσεως των όρων της (105 του ΠτΚ)- Στην διαδικασία συνδιαλλαγής μπορεί να υπαχθεί κάθε οφειλέτης, ο οποίος σε περίπτωση πτωχεύσεως θα είχε πτωχευτική ικανότητα κατά την διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του ΠτΚ, δηλαδή κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, έμπορος ή ένωση προσώπων με νομική προσωπικότητα που επιδιώκει οικονομικό σκοπό (άρθρο 99 παρ. 1 του ΠτΚ). Η απόφαση για υπαγωγή στη διαδικασία συνδιαλλαγής είναι πράξη διαχειρίσεως, για την οποία εξουσία έχει μόνον το όργανο του νομικού προσώπου ή ο έμπορος ατομικός. Ο οφειλέτης ούτε υποχρέωση έχει για υπαγωγή στην διαδικασία αυτή, αλλά ούτε και δικαίωμα του είναι, αν δεν συντρέχουν οι κάτωθι αναφερόμενες αντικειμενικές προϋποθέσεις. Η υπαγωγή προϋποθέτει οικονομική αδυναμία, παρούσα ή προβλέψιμη, χωρίς είσοδο στο στάδιο της παύσεως των πληρωμών. Συνεπώς, οικονομική αδυναμία μπορεί να συνιστά η μη γενική, κατά την αντίληψη των συναλλαγών, οικονομική αδυναμία ή η πρόσκαιρη ή η οφειλόμενη σε παροδικούς λόγους οικονομικής στενότητας ή σε λόγους δικαιολογημένης αρρυθμίας πληρωμών. Δεν απαιτείται η οικονομική αδυναμία να είναι παρούσα, αλλά αρκεί, κατ` αντικειμενική εκτίμηση, να προβλέπεται ότι στο άμεσο μέλλον η επιχείρηση θα αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες. Αν το δικαστήριο αποφασίσει το "άνοιγμα της διαδικασίας συνδιαλλαγής", ορίζει μεσολαβητή, τον οποίο επιλέγει από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων. Με την ως άνω απόφαση του δικαστηρίου καθορίζεται ανάλογα με το μέγεθος και την φύση της επιχειρήσεως του οφειλέτη, ο χρόνος που δίνεται στον μεσολαβητή να περαιώσει το έργο του, αλλά όχι πέραν του διμήνου, αρχομένου όχι από την επίδοση σε αυτόν της αποφάσεως που τον διορίζει (144 ΚΠολΔ), η οποία γίνεται με την επιμέλεια της γραμματείας του πτωχευτικού δικαστηρίου (375 του ΚΠολΔ), αλλά από την δημοσίευση της σχετικής αποφάσεως στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών ΠΠρΘεσ. 28664/2009, ΜΠρΑΘ 0681/2008, ΝΟΜΟΣ). Εφόσον ο μεσολαβητής το ζητήσει, το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί να παρατείνει την προθεσμία για ένα ακόμη μήνα. Με την ίδια απόφαση το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί, κατά την διάταξη του άρθρου 100 παρ. 1 σε συνδυασμό με το άρθρο 10 παρ. 1 του ΠτΚ, να διατάξει οποιοδήποτε εξασφαλιστικό μέτρο κρίνει αναγκαίο για να αποτραπεί κάθε επιζήμια για τους πιστευτές μεταβολή της περιουσίας του οφειλέτη ή μείωση της αξίας της και ιδίως: α) Να απαγορεύσει οποιαδήποτε διάθεση περιουσιακού στοιχείου από τον οφειλέτη ή προς αυτόν, β) Να διατάξει την αναστολή των ατομικών διώξεων των πιστωτών, και γ) Να ορίσει μεσεγγυούχο. Τα ασφαλιστικά μέτρα που διατάσσονται με την 1η απόφαση ισχύουν μέχρις εκδόσεως της 2ης αποφάσεως, ήτοι, της επικυρωτικής ή μη της συμφωνίας κατά την διάταξη του άρθρου 103 παρ. 4 του ΠτΚ, ή, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμφωνία, μέχρις εκδόσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου που κηρύσσει την λύση της διαδικασίας συνδιαλλαγής κατά την διάταξη του άρθρου 101 παρ. 3 του ΠτΚ. Η λήψη των προληπτικών μέτρων αποσκοπεί στην εξασφάλιση κάθε επιζήμιας για τους πιστωτές μεταβολής της περιουσίας του ή μείωση της αξίας της επιχειρήσεως τους. Για την εκδίκαση αιτήσεως λήψεως προληπτικών μέτρων η διάταξη του άρθρου 100 παρ. εδ. γ του ΠτΚ παραπέμπει στην γενική διάταξη περί εξασφαλιστικών-προληπτικών μέτρων της διατάξεως του άρθρου 10 του ιδίου Κώδικα. Κατά την παρ. 1 της τελευταίας αυτής διατάξεως: "Μετά την υποβολή της αίτησης για κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση, ο πρόεδρος του αρμόδιου κατά το άρθρο 4 δικαστηρίου, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682 επ. ΚΠολΔ), μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον, μπορεί να διατάξει όποιο μέτρο κρίνει αναγκαίο για να αποτραπεί κάθε επιζήμια για τους πιστωτές μεταβολή της περιουσίας του οφειλέτη ή μείωση της αξίας της, μέχρι να δημοσιευθεί η απόφαση επί της αίτησης για κήρυξη της πτώχευσης. Ο πρόεδρος μπορεί, ιδίως, να απαγορεύσει οποιαδήποτε διάθεση περιουσιακού στοιχείου από τον οφειλέτη ή προς αυτόν, να διατάξει την αναστολή των ατομικών διώξεων των πιστωτών, να ορίσει μεσεγγυούχο. Η απόφαση υποβάλλεται στη δημοσιότητα του άρθρου 8".

Στην προκειμένη περίπτωση, οι αιτούντες, η μεν 1 ως πρωτοφειλέτρια οι δε λοιποί ως εγγυητές, με τους λόγους της ανακοπής τους εκθέτουν ότι επί αιτήσεως περί ανοίγματος της διαδικασίας συνδιαλλαγής της 1ης με τους πιστωτές της, εκδόθηκε η υπ` αριθμ. 738/2009 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας) με την οποία διατάχθηκε το άνοιγμα της διαδικασία συνδιαλλαγής και η αναστολή των μέσων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της αιτούσας, έως την έκδοση επικυρωτικής απόφασης της διαδικασίας συνδιαλλαγής.

Από την κατάθεση του μάρτυρα ....... που εξετάσθηκε ενόρκως στο ακροατήριο και τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, πιθανολογούνται τα εξής: Με την υπ` αριθμ. 16491/2009 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών υποχρεώθηκαν α) 1η, ως πρωτοφειλέτρια και οι 20ς και 30ς των αιτούντος , ως εγγυητές για όλες τις συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης που είχε συνάψει η 1`` των αιτούντων με την καθ` ης, να καταβάλουν στην τελευταία, εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των 743,682,82 ευρώ με τους τόκους υπερημερίας και λοιπά έξοδα των συμβάσεων και β) οι 4 και 5 των αιτούντων, ως εγγυητές μόνο στην υπ` αριθμ. 51655/1- 12-2008 σύμβαση χρηματοδοτικής μισθώσεως, εις ολόκληρον με τους λοιπούς, το ποσό των 145,679,10 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας και λοιπά έξοδα, καθώς και. το ποσό των 12.642,60 ευρώ. Ακολούθως, στις 5-11-2009 επιδόθηκε στους αιτούντες η από 4-11-2009 επιταγή προς πληρωμή, που έχει γραφεί κάτω από το αντίγραφο του απογράφου της ως άνω διαταγής πληρωμής. Προηγουμένως, η 1η των αιτούντων υπέβαλε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 2-3- 2009 αίτηση περί ανοίγματος διαδικασίας συνδιαλλαγής (άρθρα 99 επ. Πτωχευτικού Κώδικα) και την από 2-3-2009 αίτηση λήψεως προληπτικών μέτρων, οι οποίες συνεκδικάσθηκαν και έγιναν δεκτές με την υπ` αριθμ. 738/2009 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, με την οποία διατάχθηκε το άνοιγμα της διαδικασία συνδιαλλαγής και η αναστολή των μέσων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της αιτούσας, έως την έκδοση επικυρωτικής απόφασης της διαδικασίας συνδιαλλαγής. Υπό τα δεδομένα αυτά όμως, αναιρείται το βέβαιο της απαιτήσεως της καθ`ης, διότι αυτή εισέρχεται σε ένα πεδίο αίρεσης, αφού η αποπληρωμή ν αλλά και το ακριβές ύψος αυτής εξαρτάται από όρο, από την επίτευξη ή μη συμφωνίας κατά τα ανωτέρω αλλά και επικύρωσης ή όχι απο Δικαστήριο. Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας εξάλλου δεν προβλέπει ρητά για την ανάλογη και ισοδύναμη με τον πρωτοφειλέτη προστασία του εγγυητή και συνοφειλετη εις ολόκληρον κατ` αυτό το στάδιο, ενώ ρητή και ευνοϊκή πρόβλεψη υπάρχει γι` αυτόν κατά το στάδιο μετά την επικύρωση της συμφωνίας από το πτωχευτικό δικαστήριο, κατ` άρθρο 104, από το οποίο και θεωρείται ότι δεν πρέπει να συναχθεί επιχείρημα εξ αντιδιαστολής. Το γεγονός ότι ο εγγυητής εξακολουθεί να ευθύνεται απεριορίστως δεν σημαίνει ενεργοποίηση της ευθύνης αυτής για όσο διάστημα η διαδικασία συνδιαλλαγής βρίσκεται σε εκκρεμότητα.

Αντίθετα, όπως ως προς τον πρωτοφειλέτη η έκταση της περαιτέρω ευθύνης του καθίσταται γνωστή μόνον αφού περατωθεί η διαδικασία συνδιαλλαγής, το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τον εγγυητή μέχρι να διαπιστωθεί δικαστικά η επιτυχής ή μη έκβαση αυτής. Και τούτο διότι στην αντίθετη περίπτωση, κατά την οποία θα υπάρχει παράλληλη πορεία των δύο διαδικασιών, της διαδικασίας συνδιαλλαγής κατά του πρωτοφειλέτη και της αναγκαστικής εκτέλεσης κατά της περιουσίας του εγγυητή, ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος να εξοφληθούν, έστω και μερικά, οι απαιτήσεις των πιστωτών μέσω της πρώτης διαδικασίας, στο μεταξύ όμως να επισπεύδεται ή να διενεργηθεί πλειστηριασμός των ακινήτων του εγγυητή κατά τον ΚΠολΔ. Τούτο όμως δεν συνάδει με τον παρεπόμενο χαρακτήρα της εγγύησης, που συνίσταται ακριβώς στην εξάρτηση της ενοχής του εγγυητή από εκείνη του πρωτοφειλέτη, με αποτέλεσμα, αν π.χ. χορηγηθεί προθεσμία στον πρωτοφειλέτη προς εξόφληση του χρέους, αυτή να ωφελεί και τον εγγυητή (Γεωργιάδη-Σταθόπουλου ΑΚ, Ειδικό Ενοχικό, Τομ. IV, άρθρο 851, αριθμ. 6). Για τους παραπάνω λόγους κρίνεται ορθότερο, η κατά του εγγυητή αναγκαστική εκτέλεση να αναστέλλεται από την έναρξη της διαδικασίας συνδιαλλαγής και όχι από την επικύρωση της από το Δικαστήριο, αφού από τότε καθίσταται αβέβαιη η απαίτηση και το ακριβές ύψος της κατ` άρθρο 915 ΚΠολΔ, ενώ αντίθετα οι πιστωτές δεν υφίστανται ζημία από την αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης, αφού βρίσκονται ήδη στη διαδικασία συνδιαλλαγής με σκοπό την ικανοποίηση των απαιτήσεων τους (βλ. και ΜΠρΘεσ.32873/2007,ΤΝΠΔΣΑ). Σύμφωνα επομένως με τα προεκτεθέντα, πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει η ανακοπή των αιτούντων, η οποία ασκήθηκε εμπρόθεσμα κατ` άρθρο 934 παρ. 1β ΚΠολΔ, αφού επιδόθηκε στην καθ`ης στις 10-11-2009 (βλ. υπ` αριθμ. 7004/10-11 -2009 έκθεση επιδόσεως του Δικ. Επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά Κλεάνθη Καλαμπαλίκη) και προσδιορίσθηκε για την δικάσιμο της 21-2-2012. Περαιτέρω πιθανολογείται ότι οι αιτούντες θα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη αν συνεχισθεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται εις βάρος τους, ενώ από την αναστολή δεν πιθανολογείται βλάβη της καθ`ης. Πρέπει επομένως να γίνει δεκτή η αίτηση και ως ουσία βάσιμη και να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται εις βάρος των αιτούντων δυνάμει της από 4-11-2009 επιταγής προς πληρωμή που έχει γραφτεί κάτω από το αντίγραφο του απογράφου της υπ` αριθμ. ..../2009 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 9-11-2009 (αριθμ. καταθ....... /2009) ανακοπής που άσκησαν κατά της καθ`ης ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, υπό τον όρο συζητήσεως αυτής κατά την ορισθείσα δικάσιμο της 21-2-2012. Η δικαστική δαπάνη της καθ`ης η αίτηση πρέπει να επιβληθεί εις βάρος των αιτούντων (άρθρο 178 παρ.3 του Κώδικα Δικηγόρων).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

-Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

-Δέχεται την αίτηση.

-Αναστέλλει τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται εις βάρος των αιτούντων δυνάμει της από 4-11-2009 επιταγής προς πληρωμή που έχει γραφτεί κάτω από το αντίγραφο του απογράφου της υπ` αριθμ. ..../2009 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 9-11-2009 (αριθμ. καταθ. ......./2009) ανακοπής που άσκησαν κατά της καθ`ης ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, υπό τον όρο συζητήσεως αυτής κατά την ορισθείσα δικάσιμο της 21 -2-2012.

-Καταδικάζει τους αιτούντες στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της καθ`ης η αίτηση, την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Αθήνα, στις 10 Φεβρουαρίου 2010, χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Για τη δημοσίευση)

Α.Σ.